Woorden temmen: een poëzie-doe-boek
In Woorden temmen. 24 uur met Kila&Babsie laat het dichtersduo je kennismaken met hun lievelingsgedichten. De selectie is breed.
Ik ben in de ban van non-fictie
In 2019 ben ik van plan om iedere maand minstens een non-fictie boek te lezen. Ik haalde alvast een stapeltje uit boekwinkel en bibliotheek.
Mensen zonder uitstraling: lessen voor een behapbaar leven
Met Mensen zonder uitstraling geeft Jente Posthuma op prachtige wijze een gezicht aan mensen zoals jij en ik. Een lofrede aan het alledaagse leven.
ik ben al 11 jaar geen 16 meer: grappige en gevoelige dichtbundel
ik ben al 11 jaar geen 16 meer van Roos Rebergen (de zangeres van Roosbeef) is een eigenzinnig kunstwerkje, vol grappige en gevoelige gedichten.
Deze 15 boeken las ik in januari
In januari las ik vijftien boeken, waaronder drie dichtbundels en drie non-fictie boeken. Favorieten van de maand zijn Dwaallichten en Verloren grond.
Weerwater: alleen Almere overleeft de apocalyps
“De wereld vergaat. Alleen Almere blijft bestaan.” Met deze zinnen op de achterflap wist Dorrestein mij te overtuigen Weerwater mee te nemen uit de bibliotheek.
Ik haalde een stapeltje dichtbundels uit de bibliotheek
Afgelopen weekend bracht ik een bezoekje aan de bibliotheek. De poëzieweek is natuurlijk niet compleet zonder een stapeltje dichtbundels.
Dwaallichten: gedichten om in te verdwalen
Ik kende Gerda Blees al van haar prachtige verhalenbundel Aan doodgaan dachten we niet. Ook haar gedichten in Dwaallichten zijn korte verhaaltjes op zich.
Kraaien tellen: hoe verlies tot zelfdestructie leidt
In Kraaien tellen moet Toby zijn strak gecomponeerde leventje loslaten na het verlies van zijn zus. Een pijnlijke vertelling van zelfdestructie.
Paarse hibiscus: opgroeien met een tirannieke vader
Paarse hibiscus is een prachtige, maar verdrietige vertelling over het leven van Kambili, die gebukt gaat onder het religieus fanatisme van haar vader.