Vertel me het einde: de schrijnende levensverhalen van minderjarige migranten

Titel
Vertel me het einde
Oorspronkelijk
Tell Me How It Ends
Auteur
Valeria Luiselli
Vertaling
Fiep van Bodegom
Merijn Verhulst
Uitgeverij
Das Mag
Jaar
2017
Pagina's
132

In 2015 werkte Valeria Luiselli   als tolk met honderden Latijns-Amerikaanse kinderen die zonder ouders de Amerikaanse grens waren overgestoken. Ze vroeg hun steeds dezelfde veertig, voorgeschreven vragen voor de aanvraag van hun verblijfsvergunning. In Vertel me het einde vertelt Luiselli de levensverhalen van deze kinderen. Dit essay is een universele aanklacht over de naïeve realiteit van overheidsinstanties en de gruwelijke wereld die de kinderen ontvluchten. Belangrijk leesvoer voor eenieder die de wereld – en de huidige politieke situatie – beter wil begrijpen.

‘Waarom ben je hiernaartoe gekomen?’ vroeg ik eens een klein meisje.
‘Omdat ik ergens wilde aankomen.’

Een toestroom van minderjarige migranten

In Vertel me het einde schrijft Valeria Luiselli over de vluchtelingenproblematiek aan de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten. Ze doet dit vanuit haar eigen perspectief. Zelf woont ze in New York en is ze aan het wachten op haar Green Card. Zonder deze kaart mag ze niet werken. Omdat de procedure enorm veel tijd in beslag neemt, rijdt ze samen met haar man en kinderen in de zomer van 2014 naar de grens met Mexico. Een vakantie naar het buitenland is door de procedure rondom de Green Card geen optie. Onderweg verzamelen ze informatie over de toestroom van minderjarige migranten bij de grens met Mexico. Kinderen zonder ouders die proberen de Verenigde Staten binnen te komen.

Wanneer Luiselli terugkomt in New York besluit ze als vrijwillige tolk aan de slag te gaan bij de immigratiedienst. Hier vult ze intakeformulieren in van minderjarige migranten die zonder begeleiding van een volwassene asiel aanvragen. Iedere keer moet ze dezelfde veertig vragen stellen. De antwoorden van het kind bepalen of hij/zij een goede advocaat en een eerlijke zitting tegemoet gaat. Oftewel: of het kind in de Verenigde Staten zal mogen blijven.

Luiselli hoort op deze manier veel verdrietige en confronterende verhalen van de gevluchte kinderen. Veel van hen hebben met een mensensmokkelaar gereisd. Enorm veel kinderen halen de grens niet. Ze verdwijnen, worden gemarteld of vermoord. Onderweg is er grote kans op ontvoering en verkrachting. De kinderen die wel de grens bereiken geven zich aan bij Border Patrol. Hier komen ze voor enkele dagen terecht in een ijskoud detentiecentrum, alvorens ze naar een tijdelijke opvang worden gebracht. Vanaf dat moment wordt er gezocht naar familieleden in de Verenigde Staten en wordt de rechterlijke procedure ter verdediging van een uitzettingsbevel in gang gezet.

Passa Porta: Valeria Luiselli
In Passa Porta sprak Valeria Luiselli over haar nieuwste boek Archief van verloren kinderen, dat zich ook aan de grens tussen Mexico en de Verenigde Staten situeert.

De onmacht van Valeria Luiselli

Vertel me het einde is een hartverscheurend essay over de manier waarop minderjarige migranten in de VS aan hun lot worden overgelaten.  Valeria Luiselli is woedend, alsook gefrustreerd en verdrietig. In Vertel me het einde zijn deze emoties, alsook de onmacht van de auteur, duidelijk voelbaar.

Want hoe leg je uit dat je nooit door inspiratie wordt aangespoord een verhaal te vertellen, maar eerder door een combinatie van woede en helderheid?

Met dit schrijnende essay geeft Luiselli naamloze minderjarige migranten een stem. Niet alleen vertelt ze over hun angstaanjagende reis richting de grens van de Verenigde Staten, maar ze toont ook het contrast met de ontvangst. Wanneer de vluchtelingen zichzelf hebben aangegeven bij de Border Patrol komen ze terecht in de mallemolen van overheidsinstanties waarvan zij weinig begrijpen. Velen van hen spreken niet eens de taal, maar moeten hun leven binnen de hokjes van formulieren en protocollen uitleggen. Met als enige hoop kans te maken op een veilige toekomst.

Omdat het niet zo mag zijn dat we ons bewust zijn van wat er in onze tijd en in onze landen gebeurt, en dat we helemaal niets doen. Omdat we niet kunnen toestaan dat we deze horror en dit geweld normaal gaan vinden. Omdat we allemaal ter verantwoording kunnen worden geroepen als er iets onder onze neus gebeurt en we niet eens durven te kijken.

Luiselli toont aan wat er mis is met onze huidige maatschappij, niet alleen door de verhalen van de kinderen vertellen, maar ook door met hard cijfermateriaal op de proppen te komen. De boodschap: dat vluchtelingen onze aandacht verdienen én een menselijke behandeling. Het is tijd dat de politiek met oplossingen komt – in plaats van met het idee van een muur tussen de Verenigde Staten en Mexico.

Vertel me het einde is een belangrijk boek dat de vele minderjarige migranten die de grens van de Verenigde Staten proberen over te steken een gezicht geeft. Valeria Luiselli toont het contrast tussen hun gruwelijke reis en de manier waarop de VS hun bij ontvangst reduceert tot korte zinnetjes op een intakeformulier. Terwijl dat ene formulier hun kans op een betere toekomst lijkt te bepalen.

Vertel me het einde - Valeria Luiselli

Meer leestips?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief
en ontvang ongeveer maandelijks verse boekentips!